هل من مبارز؟!
شنبه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۴۴ ب.ظ
رفتم بلاگفا
دیدم کامنتای دوستان و دشمنان رو
با کامنت دوستان خندیدیم
و با کامنت مابقی لبخند زدیم!
چند بار هم خوندمشون
آدم که همیشه نباید واسه پَستی دیگران خودشو ناراحت کنه
یه وقتایی هم باید:
لبخند بزنی که خدارو شکر
من جای اون نیستم
اگه اون کرمه
من یه پرنده ام
آرزو دارم...
(خط رو خط شد!!!)
:)))
+ خیلی وقته کامنتای خاص واسم شدن مایه شادی!
اینجور نبودم
شدم!
منم اعصابم به هم میریخت
حالم گرفته میشد
از بودن در این فضا منزجز میشدم
از آدمها بدم میومد
و ...
اما الان استقبال میکنم!
کی از خندیدن بدش میاد؟!
کامنتای خاص واسه من پاستیلن!
(به قرآن قسم!)
پ.ن:
اگه سختشونه بلاگفا کامنت گذاشتن
(واسه شناسایی نشدن از روی آی پی بلاگ!)
من امکان کامنت ناشناس گذاشتن رو دوباره فعال کنم
ها؟!
- ۹۳/۰۳/۳۱
پاستیل واسه ما ارزشمنده:دی
متاسفانه اذیت همیشه هست برای شما که دیگه انقدر محبوبید پیش خواننده هاتون قطعا بیشتره.ولی به دسته عینکتونم حسابشون نکنید:دی